vrijdag 19 april 2013


Florence biedt een ongeschonden stadsgezicht



Ik had nog wat te doen in Florence want bij een vorig bezoek zag ik al veel maar lang niet alles. In deze kunststad van Italië zit ik nu. Ik heb besloten dat dit de zuidelijkste bestemming wordt op mijn Italiëreis. Hierna gaat het stapsgewijs weer naar Nederland. De camping Michelangelo ligt hoog boven het dal van de Arno, de rivier waaraan Florence is gelegen. Ik zie ook meteen wat de vorige keer ontbrak: het zicht op het Palazzo Vecchio is ongestoord en toen stonden gebouw en toren in de steigers. Ook de Duomo is steigervrij. Als ik er ‘s middags ben blijkt toch ook hier aan het exterieur te worden gewerkt. De prachtige groene marmeren elementen van deze enorme kathedraal zijn uiterst verweerd. Vies bijna en daar wordt kennelijk aan gewerkt.

In Florence blijkt nu ook een culturele pas te bestaan, de Firenze-pass die toegang geeft tot alle musea en het openbaar vervoer. De bus stopt weliswaar hier voor de camping maar ik verkies toch de fiets. Naar beneden gaat het razendsnel, je schiet zo de binnenstad in en de fiets is makkelijk in de stad. Maar ook terug omhoog biedt de elektrische ondersteuning uitkomst. Ik ben ook weer zo boven.

Vanavond ben ik van de zwoele zomeravond gaan genieten op het Piazzale Michelangelo, het grote plein dat naast de camping ligt en waar ook een kopie van de David van de grote kunstenaar staat (naast ook nog een kopie voor het stadhuis en vorig jaar zag ik de David zelfs staan op de kade van de haven van Kopenhagen) . Een sprookjesachtig zicht op de stad bij nacht biedt deze uitzichtplaats. Er komen dan ook toeristen en stelletjes naar toe.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten