Vandaag tussen de buien door op de fiets naar de stad. Mijn e-bike laat het afweten. De elektrische ondersteuning weigert dienst, het display geeft een 03-fout aan maar ik weet niet wat dat betekent en wat ik ook doe (stekkers los- en vastmaken, het menu doorlopen), hij verdomt het. Jammer maar het blijft een lekkere fiets met zeven versnellingen waarmee ik ook moeiteloos naar het centrum fiets. Mooi weer voor een bezoek aan het Palais Rohan. Zo’n echt Frans stadspaleis dat nog ven de Lodewijken geweest is en waar Napoleon (die populair was in de Elzas) graag kwam. Het ligt midden in de stad aan de boorden van de rivier de ill (lastige naam want als ik de naam met een hoofdletter schrijf dan staat er dit: Ill) en biedt de kijker nu drie museums en een galerie. Het is eerlijk verdeeld. Op de bovenste verdieping het musee des Beaux Arts en die hangen er ook: vooral de Middeleeuwse schilderstukken bevallen me, verder geen grootse collectie.

Leuker is het op de eerste verdieping in het Musee des Arts Decoratifs. Daar zijn de stijlkamers uit de tijd van bewoning, salons, een fraaie bibliotheek en slaapkamers (waaronder dus een van Napoleon). Ook veel aardewerk uit de streek maar het leukste is een afdeling waarin de bruiklenen van een speelgoedverzamelaar bijeen zijn gebracht. Hier zouden mijn erfgoed-kompanen Hylke en Rob ook watertanden. In een groot aantal vitrines, mooi uitgelicht, staat speelgoed van blik. Prachtige scheepsmodellen, auto’s, treinen maar ook een flink aantal stoommachientjes, traktoren en allerlei mannetjes die daarop kunnen worden aangesloten. Jammer dat het een statische opstelling is, ik zou het wel eens willen zien bewegen. In deze afdeling is ook plaats voor uurwerken en dan met name grote, voor gebouwen en kerktorens.

In de kelder pakt het Musee Archeologique uit. Hier gaat het om de archeologische geschiedenis van de Elzas door alle tijden heen. Dus veel bodemvondsten. Onder glas dat in de vloer is opgenomen liggen graven, skeletten en fraaie bodemschatten. Ik moet denken aan de opstelling van het Fries Museum waarvan wij vroeger ook tamelijk onder de indruk waren van stenen sarcofagen. Hoe zal die collectie, bij voorbeeld de terpvondsten straks te zien zijn ? Er zijn veel Romeinse zaken te zien, logisch want zuidelijke beschaving drong diep tot Frankrijk (Gallië) en langs de Rijn door.

In eenvleugel van het paleis is nog een toetje: de exposition Galerie Heitz. Hier is met veel audio-visuele middelen de geschiedenis van de Elzas uitgebeeld. Onder de titel ‘Honderdduizend jaar handel en wandel’ komt hier alle vooruitgang (maar ook terugslag) aan de orde. Erg aardig was de projectie met een video-beamer op de kop van een etalagepop van een sprekende meneer met baardje. Het was net echt! De voortdurende wisseling van nationaliteit van deze stad komt ter sprake, de Eerste- en de Tweede Wereldoorlog hebben hier diepe sporen nagelaten. Grappig is dat in een plaatselijke krant, de DNA, een hele pagina in het Duits werd geschreven. Ook zijn er in de binnenstad heel veel bordjes van de straten tweetalig. Deze “Vestiges de Voyages” zoals de tentoonstelling heet, deed eerder al steden als Mulhouse en Haguenau aan.

In een mooie opklaring loop ik door de Zoölogisch Tuin van de Universiteit van Straatsburg. Er hoort ook nog een museum bij, maar dat werd me even te veel...