Een sublieme dag voor museumbezoek: super saai weer en nog koud ook. Ik reis nu met de metro (U-bahn) naar het Schweizer Platz en loop naar das Städler. Het grote museum van Frankfurt dat twee maanden geleden een nieuwe uitbreiding heeft geopend. Het museum werd er tweemaal zo groot door (7000 vierkante meter expositieruimte); van de weeromstuit werd het restaurant met de toepasselijke naam Holbein gerenoveerd. Het oogt allemaal prachtig. Ik ben een van de eerste bezoekers, maar het wordt later bomvol. Iedereen hier wil natuurlijk de uitbreiding zien, zoals wij op 3 maart ook nieuwsgierig waren naar het nieuwe Drents Museum. Dan is de vrije Goede Vrijdag heel geschikt.

Ook hier is men de grond in gegaan wat de naam Gartenhallen verklaart. Bij de trap naar beneden hangt Andy Warhol’s enorme portret van Goethe naar het schilderij van Tieschbein dat boven hangt. De collectie in de nieuwbouw spreekt mij minder aan: het gaat vooral om hedendaagse Duitse kunstenaars. Maar ik kan mij voorstellen dat hier straks de grote exposities worden gehouden.

De bovenste verdiepingen zijn des te interessanter. Van Vlaamse en Italiaanse primitieven vanaf de dertiende eeuw, via Albrecht Dührer naar een complete Nederlandse schilders-collectie uit de gouden eeuw. Fraaie Jan Steens, twee bijzonder mooie Rembrandts, Vermeer, Van Goyen en Ruysdaels. Breugel de oude is er te zien, Hans Holbein. Een verdieping lager hangt Tieschbein’s Goethe, het beroemde portret met hoed, liggend op een sofa. Tieschbein was de schilder die met Goethe meeging op zijn Italiaanse reis (1792 e.v.) Hij fungeerde als fotocamera avant le lettre. Hier hangt wel bekend en mooi werk van Duitse kunstenaars als Josef Beusch, Nolde, Max Liebermann en Beckmann.

De nieuwe Gartenhallen van het Städler museum

Vervolgens gaat het naar het Filmmuseum dat ik al eerder bezocht maar dat ook geheel gerenoveerd is. De bekende collectie voelt weer goed aan. 

Een echte ontdekking is het drie panden verder gelegen Museum voor Communicatie. Het komt niet voor in het rijtje museums van de Frankfurt-card. Maar hier staat aan de Schaumainkai een splinternieuw, architectonisch fraai museum dat heel uitgebreid de communicatie van de mens laat zien: van het primitieve kleitablet, de Gutenbergbijbel tot de levensloop van een brief. Er bestond vroeger ook een soortgelijk museum in Berlijn dat tot de DDR behoorde en die twee zijn nu samengevoegd. Uitgebreid komt de Post tot leven met prachtige vervoermiddelen tot een trein aan toe. Aan de buitenkant zit nog een treinbrief zoals ik die zelf nog heb verstuurd met foto’s voor het Vrije Volk. Dan is er de ontwikkeling van het telegram, scheepstelegrafie (met een speciale tentoonstelling gewijd aan de laatste telegrammen vanaf de Titanic) en later telex (persbureau’s) en telefoon. Radio en televisie komen ook uitgebreid aan bot. En tenslotte de computer. Kortom het is hier genieten. Ook voor kinderen waarvoor een speciale afdeling is ingericht. Er zijn veel vrijwilligers in het museum. Alleen jammer dat de amateur-zendpost op de hoogste verdieping niet is bemand en dus niet te bezoeken. Het is tenslotte een vrije dag!

Voorjaar aan de rivier de Main in Frankfurt

Als ik weer buiten sta knapt het weer warempel op. Terug op de camping is het fietsweer geworden. Dat komt mooi uit want langs de rivier de Nidda (waaraan de camping ligt) loopt een mooi fiets- en wandelpad. Ik fiets zo nog even bijna vijftien Km op de achternamiddag over wat blijkt het Höderlinpad te heten en zo kom ik dus ook nog aan mijn gezonde trekken. Morgen nog een dagje met de Frankfurt-card op stap.