Dinsdag begint de dag stralend dus ik besluit eerst de verst verwijderde plek die ik wil bezoeken te gaan bekijken. De gebouwen van de Europese Gemeenschap. Zoals bekend vergadert het Europees Parlement afwisselend in Brussel en Straatsburg. Dat brengt de, al in veel documentaires beschreven gigantische verhuizing van alle spullen die nodig zijn om te kunnen vergaderen, met zich mee. Van dat alles zie ik nu niks: geen speciale vrachtwagentjes met containers, geen tolkenblokken en ander verplaatsbaar materiaal. Wel zie ik langsfietsend een enorm restaurant waar de stoelen op de tafels zijn gestapeld, even niet nodig. Sinds het parlement naar 750 leden is uitgebreid heeft “Straatsburg” een groot rond en glazen gebouw aan de oever van de ill ( de Dokkumer Ee van Straatsburg zal ik maar zeggen) neergezet dat met een luchtbrug met het oude gebouw is verbonden. Vandaag zie ik vanuit de rondvaartboot hoe drie glazenwassers hangend aan touwen als bergbeklimmers de glazen gevels schoonhouden. Wellicht binnenkort weer een zitting?

De giraffeman staat voor het hoofdkantoor van Arte. In de verte de gebouwen van de Europese Gemeenschap.

In een ouder en onaanzienlijker gebouw zetelt de Raad van Europa, het politieke bestuursorgaan. Om die reden zijn er hier dan ook tientallen ambassades en zaakgelastigden gevestigd die geaccrediteerd zijn bij deze Raad. Een heel wat interessanter gebouw in deze cluster aan de rand van Straatsburg is het Paleis van de Rechten van de Mens, een paleis van justitie eigenlijk waar zaken aanhangig gemaakt kunnen worden die mensenrechten raken. Het gebouw met twee opvallende ronde elementen is van Richard Rodgers. Ik heb geen schijn van kans om binnen te komen. Excursies gaan alleen in groepsverband en ver van te voren afgesproken.

Vlakbij deze Europese nederzetting fiets ik langs het hoofdgebouw van de culturele zender Arte en daar kan ik (als abonnee van hun tijdschrift) wel degelijk binnen kijken. Arte is de samenwerking tussen Duitsland en Frankrijk die ook elk voor de helft van de kosten opdraaien.  Een pracht initiatief dat veel mooie TV producties oplevert. Arte werkt samen met veel buitenlandse publieke zendgemachtigden zoals de BBC, ZDF en Sat3 maar ook met de Nederlandse omroepen VPRO en AVRO. Dit is dus de hoofdvestiging met vele satellietschotels op dak. In Duitsland zit Arte in Baden Baden, in Frankrijk in Issy les Moulineaux. Voor de deur staat een grappig beeld van een ‘giraffeman’ dat ook vaak op het TV scherm wordt getoond.

Koffie drink ik op een terras van Brasserie Brant op het Goetheplein in de volle zon. Een waar genoegen. Om half een moet ik bij de kathedraal terug zijn om het spektakel van de optocht van de apostelen te zien. Wat is hier aan de hand? In de kathedraal bevindt zich een astronomisch uurwerk uit de achttiende eeuw, een soort meesterwerk op het niveau van Eise Eisinga. De klok loopt spatgelijk en in plaats van sterren en planeten is hier elke dag om half een een voorstelling te zien (zoals in Alkmaar en München) van bewegende poppen waarin onze lieve heer en de apostelen zijn te herkennen. Het is wel aardig en er komen honderden bezoekers op af. Het mechaniek van het uurwerk is ook zichtbaar. Omdat de zon nog altijd voluit schijnt mag ik een Italiaans ijsje! Voor de lunch fiets ik even terug naar de camper en verken later op de middag de middenstand van Straatsburg. Terug een bui en ‘s avonds blijft het flink doorregenen.

De rondvaartboot past precies in de sluis in het stadsdeel "Petite France" en overbrugt 1.80 m aan waterhoogte.

Vandaag is mijn Strasbourg-pas geldig en neem ik eerst de rondvaartboot. Die is riant groot, volledig van glas en vol. Er is hier zoals geschreven heel veel water. Rondom de binnenstad is een brede gracht, aan de westkant maakt het water deel uit van de vestingwerken van Vauban met torens en bruggen. De grootste Barrage Vauban staat helaas in de steigers met doorwerkplastic. Grappig is dat in het traject van de boot tweemaal een sluis moet worden genomen. Er is een hoogteverschil in de stad van 1.80 m. Het schutten gaat razendsnel omdat de rondvaartboot precies op maat is. We varen door “petite France” de Middeleeuwse wijk van de binnenstad. Hier staan uitsluitend huizen met de vakwerkconstructie. Volgens de gids konden dit soort huizen gemakkelijk worden verplaatst. We varen dus ook helemaal naar de Europese bouwwerken die ik gisteren al uit een ander perspectief zag. Een buitengewoon aardige tocht. Ik houd het bezoek aan het paleis Rohan waarin maar liefst drie museums zijn gevestigd, voor morgen. Ik kijk nog wel even op het plein Gutenberg naar het standbeeld van de naamgever die in deze stad zijn uitvinding zou hebben gedaan. Op vier bronzen voorstellingen wordt de wereldwijde betekenis van de boekdrukkunst uitgebeeld. Ik zie ineens dat de kathedraal eigenlijk een toren mist. De onderbouw vraagt om een tweede toren. De bestaande is indrukwekkend genoeg: 142 meter hoog. Ook te beklimmen......