Ruim vierhonderd kilometer liggen Straatsburg en Brussel uit elkaar. Dat is dus ook de afstand die al die verhuiswagentjes moeten afleggen om de spullen voor 750 Europese parlementariërs voor de vergaderingen over te brengen. Ik neem aan dat de politici het vliegtuig nemen, efficiënt maar kostbaar. Maar de Europese democratie mag wat kosten al denkt niet iedereen daar zo over.

Goed, ik ben dus aangekomen in Brussel en ben op een heel bijzondere plek. Via het Internet was ik erachter gekomen dat de jeugdherberg “Génération Europe” aan de Olifantstraat op z’n terrein vier camperplaatsen heeft ingericht. Part of the deal is dan wel dat je in de jeugdherberg je toilet maakt en deel neemt aan het aangeboden ontbijt. Tussen zeven en half tien, prima dus. Ik heb eerst gebeld of er plek was en dat was er, ik was welkom. Maar ik wist natuurlijk niet wat mij te wachten stond. Wel, de rit met behulp van de TomTom (Bram die de routes aan elkaar praat is deze week overleden zo hoorde ik op het nieuws) bracht mij in hartje Brussel en wel in de ‘moeilijke’ wijk Molenbeek, waar vorige week nog een controleur van de bus werd mishandeld wat hem het leven kostte. De Olifantstraat is een drukke, smalle straat waarin ik geen camperplaats zag. Maar de jeugdherberg stond er wel en daarnaast was een enorme gesloten deur met een uithangbordje met een camper erop. Daar moest het zijn. Ik naar de receptie van de herberg en inderdaad ik werd verwacht. Moest wel vier dagen vooruit betalen maar kreeg in ruil een pasje waarmee het gebouw te ontsluiten was en ook de zware deur rolde ermee automatisch open. Daar bleek een grote parkeerplaats met inderdaad vier camperplaatsen met stroomaansluiting. Er stonden al twee, een Duitse en een Luxemburgse. De deur rolde ook weer zelf dicht. Eigenlijk voel ik mij in een soort vesting en kan gewoon via het gebouw naar buiten. Binnen heerst de bekende drukte van de jeugd, groepen en individuen die hun eigen ding doen.

Op de Markt heeft een groep Engelse meiden bezit genomen van de tijdelijke muziektent en zingt het winkelende publiek uitbundig toe. Iedereen vindt het leuk.

Nu blijkt dat de binnenstad, zeg maar de Markt van Brussel op nog geen kilometer afstand te liggen. Dat kan ik dus gemakkelijk belopen. En dus was ik vanmiddag al even in de stad. Dan blijkt dat Molenbeek voor 100% allochtoon is. Het is razend druk op straat, de winkels in deze wijk zijn geheel toegesneden op de cliëntèle en dat brengt een zekere gezelligheid met zich mee. Aan het eind van de Gentse Steenweg die als een hoofdweg door Molenbeek loopt ligt het kanaal van Charleroi en dat is in dit geval letterlijk de waterscheiding. Aan de andere kant loopt de rue Antoine Dansaert rechtstreeks het centrum in en dit is zelfs een chique winkelstraat. Het is reuze druk in Brussel op deze mooie maar koude zaterdagmiddag, Gezellig is hier het goede woord. Ik haal bij de VVV de nodige inlichtingen en dan kan de verkenning beginnen.