Malmö’s landmarks

Je moet je Malmö in de vorige eeuw voorstellen: een havenstad in het nauwelijks ontsloten zuidwesten van Zweden. Visserij, cementindustrie en graanoverslag, dat waren zo’n beetje de bezigheden. Wilde je er met de auto naar toe dan moest je via Helsenør-Helsingborg over de Sont en dan weer terug naar het zuiden. Vanuit Kopenhagen was er een draagvleugelboot die vrij frequent vanuit Nyhavn heen en weer voer. De Sont is hier een 16 Km breed. Ik heb dat allemaal zien veranderen. We kwamen in vakanties veel in Denemarken. Met Jan en Oeky Rabius brachten we een bezoek aan het voorlichtingscentrum op Amager dat liet zien hoe de nieuwe brug over de Sont, de verbinding tussen Denemarken en Zweden, zou worden. Buiten werd door Nederlandse baggeraars al aan de infrastructuur gewerkt. Op 1 juli 2000 werd de Øresundsbron, zoals ie officieel heet, in gebruik genomen en Malmö is een compleet andere stad geworden. Welvarend in de eerste plaats. De havens werden gereconstrueerd. Västrahamnen (het westelijk havengebied) werd gesloopt en vervangen door prestigieuze woningbouw, moderne bedrijven en horeca. de waterkant werd weer bij de binnenstad betrokken. Wegen en een nieuwe spoorlijn verbinden Kopenhagen en Malmö nu met elkaar.

Die brug waar ik vanuit mijn camper het zicht op heb is een indrukwekkend kunstwerk. Ik heb het al eens eerder beschreven: je rijdt op vijftig meter hoogte boven de Sont. Je ziet veerboten naar Finland en Noorwegen onder het 495 meter lange vrijhangende brugdek doorvaren. De twee pilonen waaraan deze overspanning hangt zijn 203 meter hoog. Rijdt je in de richting Kopenhagen dan voltrekt zich het volgende schouwspel. In mijn panoramische voorruit komen nu grote verkeersvliegtuigen in beeld. Zij landen of stijgen op Kastrup, het vliegveld van Kopenhagen. Rechts van de weg komt ineens een fraaie trein in beeld. Die heeft al die tijd onder me gereden (de brug heeft twee dekken) en komt nu naast me. De trein verdwijnt in z’n eigen tunnel, het auto verkeer zakt nu ook ‘onder water’ in een lange tunnel. Als je weer het daglicht ziet zit je op de autosnelweg van Amager vlakbij de Deense hoofdstad. Geweldige belevenis.

Die brug, waarover onlangs nog een prachtige Deens/Zweedse krimi voor TV is gemaakt, is een landmark voor zowel Kopenhagen als Malmö. Maar Malmö wilde z’n nieuwe welvaart ook tonen en zo is besloten dat er een hoge toren (een skyscraper) midden in Västrahamnen moest komen. De beroemde Santiago Calatrava, bekend van zijn bruggen en tentoonstellingsgebouwen in Valencia (later ook treinstations en wat niet al) werd gevraagd een ontwerp voor deze hoogbouw te maken. Hij bedacht de Turning Torso. Een toren die ten opzichte van het grondvlak naar boven toe 90 graden draait, blinkend wit is en aan de buitenkant de typerende Calatrava buizen als dragende constructie bezit. De torso doet denken aan de Möbiusring die immers ook tordeert. Er ging veel mis met de bouw. Vooral in prijsstelling. Er raakte een bouwcombinatie door falliet. De directie werd vervangen, Calatrava werd heel kwaad maar de toren is er toch gekomen. Hij is 190 meter hoog, zeer slank enfin: kijk maar.

Het weer is vandaag onstuimig, buien maar ook ruime opklaringen. De fietsondersteuning doet wonderen: van de harde wind heb ik totaal geen last dus fiets ik langs de Sont naar Malmö ( de camping in Linnhamn ligt op 5 Km) en later op de dag binnendoor terug.

PS Op de camping zitten tientallen kramsvogels, dezelfde die mij ‘s winters in Leeuwarden bezoeken!